• Δευ, 27/01/2014 - 00:08
«Δήλωση ενοχής» των φασιστών η προσβολή της μνήμης του Π. Φύσσα και οι τραμπουκισμοί στο Κερατσίνι

Το νέο χτύπημα της ναζιστικής συμμορίας στο Κερατσίνι δεν ήταν ούτε τυχαίο ούτε ξαφνικό. Οι δολοφόνοι χρυσαυγίτες του Π. Φύσσα παρέλασαν προκλητικά στο δρόμο που τον μαχαίρωσαν, βεβήλωσαν το σημείο της θυσίας του, κατέβασαν πανό συλλόγων και συλλογικοτήτων της περιοχής, και κατέληξαν κάτω από την προστασία της αστυνομίας στο στέκι «Ρεσάλτο», όπου και εκτόνωσαν όλο το μίσος τους... στο σπίτι και το παιδικό δωμάτιο συστεγαζόμενου διαμερίσματος.

 

Είναι φανερό ότι όχι τυχαία και όχι χωρίς στήριξη από κρατικές και παρακρατικές δυνάμεις, εφαρμόζουν ένα σχέδιο έντασης και τρόμου, που στόχο έχει τους αγώνες, την απονεύρωση πυρήνων των κοινωνικών αντιστάσεων και την επιβολή στην κοινωνία ενός διχασμού, που θα εξαιρεί τους υπεύθυνους της φτώχειας και της εξαθλίωσης, αλλά και θα αθωώνει το σύστημα και την κοινωνία που τα γεννά.

 

Προϋπόθεση για την επιτυχία αυτής της εξέλιξης είναι η καταστολή και η εξαφάνιση οποιασδήποτε συλλογικότητας που προβάλλει την αναγκαιότητα του αγώνα, της αντίστασης, της αλληλεγγύης και της ανατροπής, ιδιαίτερα στις γειτονιές του Πειραιά που τις μαστίζει η φτώχεια και η ανεργία.

Η πρακτική των φασιστών μπροστά στις εκλογές, αλλά και στα νέα μνημόνια που έρχονται, αντικειμενικά είναι σύμμαχη και συμπληρωματική στον κυβερνητικό σχεδιασμό.

Στόχος της κυβέρνησης είναι  να καλύψει τη ζοφερή πραγματικότητα που προκαλεί η πολιτική της, κάτω από ένα καθεστώς επικοινωνιακού φόβου και τεχνητού  τρόμου που θα προέρχεται είτε από τις φασιστικές δράσεις είτε από παρακρατικές ενέργειες με τρόπο και μορφές όπου η άγρια επίθεση στους κοινωνικούς αγώνες και τα δημοκρατικά δικαιώματα, θα εμφανίζει την κρατική καταστολή ως «ουδέτερη» και «αναγκαία» παρέμβαση.

Η ενεργητική και οργανωμένη δράση των εργαζομένων, των ανέργων, των νέων και των υποαπασχολούμενων χωρίς μέλλον και παρόν, μπορεί να ανατρέψει αυτά τα σχέδια και να φέρει στο προσκήνιο τα πραγματικά προβλήματα και τη στόχευση των πραγματικών ενόχων: της κυβέρνησης, που υπηρετεί με πίστη και αφοσίωση τα συμφέροντα μιας μικρής μειοψηφίας που κατέχει τον κοινωνικό πλούτο και εκμεταλλεύεται χωρίς έλεος και για λογαριασμό της, την τεράστια πλειοψηφία της κοινωνίας.

Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό και τη συμμορία τους είναι κομμάτι αυτού του αγώνα.